کتاب چهار رساله‌، همان‌طور که از نامش پیداست، چهار رساله از رساله‌های افلاطون را شامل می‌شود؛ این رساله‌ها عبارتند از: «منون»، «فدروس»، «ته‌تتوس» و «هیپیاس بزرگ». رویکرد افلاطون در این رساله‌ها، همانند دیگر آثار او، به این ترتیب است که در آنها سقراط به عنوان نقش اصلی و اساسی با اشخاص مختلف به‌ویژه سوفسطاییان مدعی به مباحثه می‌پردازد و اصلی‌ترین هدف او این است که به مدعیان بفهماند که هیچ نمی‌دانند.