در طي شش سال جنگ دوم جهاني وقفه کاملي در روابط بين‌المللي به‌وجود آمد. افول کشورهاي اروپايي، صعود ايالات متحده امريکا و اتحاد جماهير شوروي را به‌دنبال داشت که جبهة متحد واحدي را در اطراف خود تشکيل دادند و عملاً جهان به دو بلوک کاپيتاليستي و کمونيستي تقسيم گرديد. در همين زمان کشورهاي مستعمره از زير يوغ استعمار و قيموميت کشورهاي اروپايي آزاد شده و جهان سوم را تشکيل دادند. جهان دوقطبي از 1960 تا 1980 در اوج تلاش بود و پس از آن به‌تدريج جاي خود را به جهان چندقطبي داد. حوادث سال‌هاي 1989 تا 1991 پايان جنگ سرد و فروپاشي اتحاد جماهير شوروي و يوگسلاوي را اعلام و پس از آن جامعه بين‌الملل تحت تأثير ابرقدرت امريکا قرار گرفت و در جستجوي نظم جديد جهاني بود که واقعه يازدهم سپتامبر 2001 و پيامدهاي آن از احتمال تکميل و پيشروي آن کاست.
پرفسور موريس واعيس، استاد روابط بين‌الملل و مسئول دوره دکتراي روابط بين‌الملل در مؤسسه علوم سياسي پاريس، عضو هيئت تحريريه مجله‌هاي روابط بين‌الملل، تاريخ ديپلماسي، سياست خارجي و دفاع ملي، و نيز عضو کميسيون اسناد ديپلماتيک فرانسه مي‌باشد. وي در طول فعاليت‌هاي آموزشي خود آثاري در زمينه‌هاي مختلف تأليف کرده است از جمله: ديپلماسي و ابزار نظامي (1992)؛ جنگ در قرن بيستم، (1993)؛ اروپا و بحران کوبا (1993)؛ عظمت سياست خارجي ژنرال دوگُل؛ صلح در قرن بيستم، (2004)؛ فرانسه و اتم، مطالعات تاريخي هسته‌اي (1994)؛ صالح در قرن بيستم (2004)؛ روابط بين‌الملل از 1945 تا امروز، (2008)؛ قدرت يا اعتبار (2009) سياست خارجي فرانسه از 1958 تا 2008؛ چگونه ژنرال دوگُل باعث ناکامي کودتاي الجزاير شد، (2011).