فايده‌گرايي نظريه‌اي است درباره مباني اخلاق، اما از آن فراتر مي‌رود و حوزه‌هايي چون فلسفه سياست و حقوق را نيز در بر مي‌گيرد. اين متاتئوري، که در پي تبيين عام رفتارهاي بشري، و نيز تعيين معيار کردار درست بوده، داوري‌هاي متعارضي را برانگيخته است: بسياري ممکن است آن را به بداهت درست بينگارند، اما کم هم نبوده‌اند بزرگاني که آن را نه فقط آشکارا غلط، بلکه خطرناک و خسارت‌خيز دانسته‌اند.