کتاب «نقد تئاتر» نوشته‌ی «ایروینگ واردل» توسط «فرشید ابراهیمیان» و «لیلی عمرانی» به فارسی برگردانده شده است. نویسنده در این اثر با تشریح سیر تحول تاریخی نقد، ارزش‌های این حرفه را تبیین و مشکلات نقدنویسی را مورد بررسی قرار می‌دهد. او با پرداختن به شرایط حرفه‌ای منتقدان روان‌نژندی‌ها و تاوان‌هایی که می‌بایست در قبال نوشتن نقدهایشان بپردازند، کتاب را به اتمام می‌رساند. کتاب حاضر در ۹ فصل تدوین شده است. «ادعا»، «ریشه‌ها»، «ستایش و سرزنش»، «شکل و محتوا»، «قلمرو»، «نمایش‌ها»، «بازیگری»، «تولید» و «شرایط» عنوان فصل‌های کتاب است. در بخشی از فصل اول می‌خوانیم: «بررسی‌کنندگان (منتقدان) اغلب در انظار به شکل یک پارازیت یا انگل مجسم می‌شوند. گاهی هم از او به عنوان سارق یاد می‌کنند (البته این سرقت، مشابه سرقتی است که شکسپیر در "تیمون آتنی" از آن یاد می‌کند). بدین اعتبار که او کل چرخه‌ی طبیعی را با اصطلاح سرقت معنا می‌کند. همن اعتبار را می‌توان در چرخه‌ی خلاقی که نویسنده از زندگی اخذ کرده است به کار گرفت. در تئاتر این اتفاق از طریق مال خود کردن اثر نویسنده توسط کارگردان صورت می‌پذیرد. و سرانجام این چرخه با منتقد و کار او به پایان می‌رسد. با این حال، پیش از آن که او قادر به هر نوع ادعایی گردد، کارهای کم‌ارزش زیادی برای انجام دادن دارد، منتقد ادبی روزنامه‌ها اثر کارگردان را به لطف حمایت طرف‌های ذینفعی که وی را تشویق می‌کنند مورد توجه قرار می‌دهد.» کتاب حاضر از سوی نشر «قطره» منتشر و روانه‌ی بازار کتاب شده است.
