نگارنده در كتاب بر آن است نحوه بازنمایی و عملكرد زن و جایگاه او را عمدتا در دو اثر نظامی گنجه‌ای ("هفت پیكر" و "خسرو و شیرین") و "بوف كور" هدایت نشان دهد. وی می‌كوشد این آثار را از دیدگاه نشانه‌شناختی و با استفاده از ابزار نوین نقد ادبی بررسی نماید. به زعم نگارنده: "ادبیات داستانی كه در مقیاس جهانی همواره از رنگ و بویی مرد سالارانه برخوردار بوده، از دیرباز تا كنون تلاش كرده است تا برای پرسش‌های خود در مورد هویت انسان از طریق تبیین جایگاه زن پاسخی مناسب پیدا كند.