ظهور هرمنوتیک از دل تفسیر کتاب مقدس و پیدایش هرمنوتیک فلسفی در قرن نوزدهم محور مباحث کتاب حاضر است. نویسنده از پرسش‌های بنیادین هرمنوتیک فلسفی در اندیشه‌های شلایرماخر و دیلتای آغاز می‌کند و زمینه‌های شکل‌گیری چرخش هستی‌شناختی هرمنوتیک نزد هایدگر و گادامر را شرح می‌دهد. مناظره‌ی گادامر و دریدا در پاریس و پیامدهای مهم آن، دستاورهای پل ریکور، تأثیر هرمنوتیک بر فلسفه‌ی انگلیسی – امریکایی از طریق افکار ریچارد رورتی و برداشت پست‌مدرن جیانی واتیمو از هرمنوتیک از دیگر مباحثی است که در این کتاب به بحث گذاشته می‌شود. گرچه هرمنوتیک زبان مشترک عصر ماست اما گاه چهره‌‏ی متفاوتی از خود نشان می‌دهد که تصورش هم بعید می‌نماید. کتاب سعی می‌کند راهی به این پرسش بیابد که چگونه به مدد هرمنوتیک می‌توان هستی را بازیافت و بر نیهیلیسم غالب شد.