روشنگری را عمدتا به عنوان رویدادی تاریخی در تحوّل اندیشه‌ غربی یا به مثابه‌ نهضتی بزرگ و تاثیرگذار مورد مطالعه قرار می‌دهند. آن بخش از قرن هفدهم و هجدهم که این جریان فکری در آن عصر و در جغرافیای گوناگونی مانند آلمان و فرانسه نمایان گردید، دوره‌ روشنگری شناخته می‌شود. از ویژگی‌های مهم و بارز این دوران، بازنگری و بازاندیشی در اندیشه‌های چیره‌شده‌ قرن هفدهم بود؛ اندیشه‌هایی متافیزیکی در منظومه‌ فکری و فلسفی فیلسوفان عقل‌گرا همچون دکارت و دکارتی‌ها.