املی در ترجمه متن‌های اندیشه سیاسی جدید: مورد شهریار ماکیاولی» تازه‌ترین کتاب سیدحواد طباطبایی است که از سوی انتشارات مینوی خرد به بازار کتاب عرضه شده است.
به گزارش ایبنا دکتر سید جواد طباطبایی در این کتاب بزرگ‌ترین مشکل ترجمه آثار سیاسی در ایران را تفاسیر و ترجمه نادرست این آثار به دلیل نبود روح پژوهش و غلبه روحیه «تتبعات ادبی» در نهادهای متولی تولید علم در ایران می‌داند که نتیجه آن فروغلتیدن در «تفنن و لغت‌بازی» و تولید «توهم دانش» به جای دانش است.
وی بحث خود را با نمونه موردی کتاب «شهریار» ماکیاولی که از نخستین متن‌های اساسی اندیشه سیاسی جدید است آغاز می‌کند. طباطبایی می‌گوید یکی از بزرگ‌ترین مشکلاتی که درباره فهم ماکیاولی در ایران وجود دارد به دلیل فن غلط ترجمه آثار اوست که این مساله موجب شده که تفاسیر نادرستی هم از او ارایه شود.
وی در این کتاب بیان می‌کند مشکل ترجمه «شهریار» ماکیاولی در ایران این است که بیشتر آن‌ها دقیق نیستند و فهم درستی از مطالب او نشده است و بیشتر ترجمه‌هایی که از این اثر در ایران شده، بی‌سر و ته و نادرست است. بنابراین ما متوجه نمی‌شویم که او دقیقا چه چیزی گفته و نکته دیگر این‌که این فهم غلط موجب شده که تفاسیر نادرست از او به وفور در آثار علمی تکرار شود و اتفاقا به همین دلیل ماکیاولی شهرت پیدا کرده است.
طباطبایی این کتاب را با توضیحی درباره میل مفرط به «لغت‌بازی» در حوزه تالیف و ترجمه در حوزه اندیشه سیاسی آغاز کرده است. بحث محوری طباطبایی در این کتاب آن است که دانشگاه در ایران در «تفنن و لغت‌بازی» فرو لغزیده و در نتیجه نهاد متولی تولید علم، به جای دانش تنها به تولید «توهم دانش» پرداخته است و مهمترین نتیجه جانشین‌کردن تخصص با تفنن، بیاعتنایی به جوهر اندیشه و ایجاد توهم دانستن و فهمیدن است.
