بانک تهیدستان داستان تلاش مردی است که می خواست زنان و مردان کشورش را از فقر برهاند. محمد یونس اقتصاددان بنگلادشی می گوید در گشت و گذارم به روستاها متوجه شدم که فاصله گرسنگی تا زندگی آبرومندانه بسیاری از بنگلادشی ها به یک وام 5 تا 10 دلاری بستگی دارد. زنان روستایی اگر 5 دلار داشته باشند با آن یک داس و یک دسته بامبو می‌خرند و پس از تمیز کردن بامبوها، آنها را می‌فروشند و یک دلار به دست می آورند و با این یک دلار برای خود و فرزندانشان غذا می خرند. با همین درآمد در مراحل بعد سر پناهی درست می کنند و خود را از باران و سیلاب و توفان خلاص می کنند و سپس وسایل خانه می‌خرند. این مشاهده، محمد یونس را به تشکیل بانکی ترغیب کرد که به روستاییان وام بی بهره و بی وثیقه بدهد. شگفتا که مشتریان بینوای گرامین بانک، قسط های خود را از مشتریان ثروتمند بانک‌های دیگر، بهتر و منظم تر پرداخت کردند و بانک جان گرفت. کتاب بانک تهیدستان، روایت شیوای محمد یونس از این تحولات است.