چگونه می توان یک کتاب را بر روی زمین بی قواره و بی شکل نوشت؟ جدا از آشکاری غیر قابل کنترل تورم کتاب شناسی، ادبیات مافیایی هنوز هم با معضل اصلی خود، بهترین است. مافیا مجموعه ای از کدهای افتخار و ارزش های خانوادگی و عادت های ما برای دیدن اپرای ماسکاگنی هستند؟ یا واقعیت وحشیانه یک انجمن جنایتکاری که تنها هدف آن جمع آوری انگل وار ثروت است. یک امکان برای در ذهن داشتن گفته جووانی باتیستا ویکو است: اسطوره ها مبنایی عمومی در واقعیت دارند.
کدام نیازهای اجتماعی و کدام خواسته و ترس برای اسطوره مافیا راضی کننده هستند؟ این سوال در لیست ده تایی پائین از کتاب ها حفظ شده است. برخی واقعی و یا بعضی اسطوره و یا هر دو هستند- به طوری که آن ممکن است به حرکت ما در این آب های تیره کمک کند.
1- شورشیان اصلی (Primitive Rebels)، نوشته اریک هابسبام در 1959
رابین هود در انگلستان، جانوسیک در لهستان و اسلواکی، دیگو کورینتس ماتئوس در اسپانیا و اعضای مافیا در سیسیل در این کتاب نمون اولیه ای از شورشیان اجتماعی هستند که از ثروتمند می گیرند و به فقرا می دهند.
2- روز جغد (The Day of the Owl) نوشته لئوناردو سیاسیا در 1961 است.
«شهر آفتاب سوخته سیسیل یادآور لرد اسبورگ در کالسکه جان فورد است! در مورد اتوبوسی که با شنیدن صدای شلیک ایستگاه و جسد روی زمین را ترک می کند...» این کتاب یکی از جذاب ترین و هیجان انگیز ترین داستان های کاراگاهی که در مورد مافیا نوشته شده است. البته اگر از تحمل پایان درهم برهم را ندارید از این رمان دوری کنید.
3- پدرخوانده (The Godfather) نوشته ماریو پوزو در 1969 است.
مارلون براندو در 1972 در فیلم پدرخوانده بازی کرد. به مانند افسانه داستایوفسکی مفتش بزرگ، مایکل کورلئونه پس از پایان جنگ جهانی دوم و به عنوان قهرمان جنگ به زندگی شهری بازمی گردد... پرسشی که پوزو در پدرخوانده از داستایوفسکی قرض می گیرد، وسوسه مسیح برای نیچه است. زمانی که دون کرلئونه مرد، مایکل با تمام قدرت به زندگی جنایتکارانه جواب مثبت داد.
در مجموع منظور نویسنده این مقاله این است که مایکل کورلئونه همان مفتش دینی داستان داستایوفسکی است. که به راحتی پا در زندگی جنایت کارانه می گذارد.
4- مافیا و عضوش (Mafia and Mafiosi ) نوشته هنر هس در 1973 است.
در آلمان و سال 1970 منتشر شد و در 1998 تجدید چاپ شد. این کتاب یک کار جامعه شناختی کلاسیک در حوزه مافیا می باشد. مافیای هس به جای سازمان نیافتگی هنوز بر خرده فرهنگ سیسیلی که غیر سیسیلی خارجی محسوب می شود قرار دارد. جای تعجبی ندارد که کتاب تنفر بسیاری از سیسیل دارد.
5- مافیای جهانی (Global Mafia) نوشته آنتونیو نیکاسو و لی لموس در 1995 است.
نیکاسو با لی لموس، ژورنالیست و رمان نویس، درک کمی از تحمل اسطوره مردان افتخار دارند. نیکاسو می نویسد: این کتاب مملو از اطلاعات مفید برای دگرگونی جنایات سازمان یافته تحت نظم نوین جهانی است.
6- جسد بی نقص (Excellent Cadavers) نوشته الکساندر استیل در 1996 است.
این تحقیق دقیق تقریبا شبیه رمان است. در واقع تنها یک رمان نویس یعنی لا گئورگ مارتین می تواند تصوری از حماسه جنایت بی پایان که تقریبا در هر صفحه از کتاب اتفاق می افتد داشته باشد. اعتباری برای طرح های وحشتناک مافیا به ریاست سالواتور رینا، کسی که «وسترس» را با تطبیق و مقایسه شبیه چشمه معدنی آبگرم ساخت.(اشاره به داستان کتاب)
7- گمورا (Gomorrah) نوشته رابرت ساویانو در سال 2006 است.
ساویونا بررسی جهانی و مالی جاه طلبانه ای از جنایات سازمان یافته در عصر نئولیبرالیسم انجام داد.خواندن گمورا به طور فزاینده ای برای تمییز منطق مافیای امروزی از شرکت های جهانی مشکل خواهد بود. نوشته ای زیبا، گمورا مثالی از ژانر ناپلی خاصی است که به آن مقاله-رمان می گویند.
8- نیمه شب در سیسیل (Midnight in Sicily) نوشته پتر راب در 2007 است.
من این کتاب را به عنوان راهنمای سفر پیشنهاد می کنم. روش راب توصیف شهر ها و چشم اندازهای سیسیل است. مهم ترین آنها پالرمو است. غارت با سی سال سر دستگی و رهبری مافیا، ساخت و ساز و زمین خواری بی نظیری که حتی با راهنمایی توریستی خشن و ناهنجار انجام شد.
9- برادران مافیا (Mafia Brotherhoods) نوشته جان دیکی در 2014 است.
دیکی تاریخ نگار، استاد داستان پردازی است که برای خواندن این 800 صفحه باید خیلی خوش شانس بود. صفحاتی که به سرعت ورق زده می شوند. آن یکی از معدود کتاب هایی است که من می شناسم که تلاش می کند برای نشان دادن تاریخ نه یک نفر. بلکه سه سازمان ایتالیائی جنایی را نشان می دهد: درانگتا، کامورا و مافیا
10- مافیا و ضد مافیا (Mafia and Antimafia) نوشته امبرتو سانتینو در سال 2015
در حالی که مافیا توجه عمومی را به خود جلب می کرد. ضد مافیا که سانتینو به ما می گوید که از قدیمی های مافیا است... سانتینو آماده است تا تمامی این توجهات را در این بزنگاه مناسب تاریخی از بین ببرد.
منبع: گاردین
کدام نیازهای اجتماعی و کدام خواسته و ترس برای اسطوره مافیا راضی کننده هستند؟ این سوال در لیست ده تایی پائین از کتاب ها حفظ شده است. برخی واقعی و یا بعضی اسطوره و یا هر دو هستند- به طوری که آن ممکن است به حرکت ما در این آب های تیره کمک کند.
1- شورشیان اصلی (Primitive Rebels)، نوشته اریک هابسبام در 1959
رابین هود در انگلستان، جانوسیک در لهستان و اسلواکی، دیگو کورینتس ماتئوس در اسپانیا و اعضای مافیا در سیسیل در این کتاب نمون اولیه ای از شورشیان اجتماعی هستند که از ثروتمند می گیرند و به فقرا می دهند.
2- روز جغد (The Day of the Owl) نوشته لئوناردو سیاسیا در 1961 است.
«شهر آفتاب سوخته سیسیل یادآور لرد اسبورگ در کالسکه جان فورد است! در مورد اتوبوسی که با شنیدن صدای شلیک ایستگاه و جسد روی زمین را ترک می کند...» این کتاب یکی از جذاب ترین و هیجان انگیز ترین داستان های کاراگاهی که در مورد مافیا نوشته شده است. البته اگر از تحمل پایان درهم برهم را ندارید از این رمان دوری کنید.
3- پدرخوانده (The Godfather) نوشته ماریو پوزو در 1969 است.
مارلون براندو در 1972 در فیلم پدرخوانده بازی کرد. به مانند افسانه داستایوفسکی مفتش بزرگ، مایکل کورلئونه پس از پایان جنگ جهانی دوم و به عنوان قهرمان جنگ به زندگی شهری بازمی گردد... پرسشی که پوزو در پدرخوانده از داستایوفسکی قرض می گیرد، وسوسه مسیح برای نیچه است. زمانی که دون کرلئونه مرد، مایکل با تمام قدرت به زندگی جنایتکارانه جواب مثبت داد.
در مجموع منظور نویسنده این مقاله این است که مایکل کورلئونه همان مفتش دینی داستان داستایوفسکی است. که به راحتی پا در زندگی جنایت کارانه می گذارد.
4- مافیا و عضوش (Mafia and Mafiosi ) نوشته هنر هس در 1973 است.
در آلمان و سال 1970 منتشر شد و در 1998 تجدید چاپ شد. این کتاب یک کار جامعه شناختی کلاسیک در حوزه مافیا می باشد. مافیای هس به جای سازمان نیافتگی هنوز بر خرده فرهنگ سیسیلی که غیر سیسیلی خارجی محسوب می شود قرار دارد. جای تعجبی ندارد که کتاب تنفر بسیاری از سیسیل دارد.
5- مافیای جهانی (Global Mafia) نوشته آنتونیو نیکاسو و لی لموس در 1995 است.
نیکاسو با لی لموس، ژورنالیست و رمان نویس، درک کمی از تحمل اسطوره مردان افتخار دارند. نیکاسو می نویسد: این کتاب مملو از اطلاعات مفید برای دگرگونی جنایات سازمان یافته تحت نظم نوین جهانی است.
6- جسد بی نقص (Excellent Cadavers) نوشته الکساندر استیل در 1996 است.
این تحقیق دقیق تقریبا شبیه رمان است. در واقع تنها یک رمان نویس یعنی لا گئورگ مارتین می تواند تصوری از حماسه جنایت بی پایان که تقریبا در هر صفحه از کتاب اتفاق می افتد داشته باشد. اعتباری برای طرح های وحشتناک مافیا به ریاست سالواتور رینا، کسی که «وسترس» را با تطبیق و مقایسه شبیه چشمه معدنی آبگرم ساخت.(اشاره به داستان کتاب)
7- گمورا (Gomorrah) نوشته رابرت ساویانو در سال 2006 است.
ساویونا بررسی جهانی و مالی جاه طلبانه ای از جنایات سازمان یافته در عصر نئولیبرالیسم انجام داد.خواندن گمورا به طور فزاینده ای برای تمییز منطق مافیای امروزی از شرکت های جهانی مشکل خواهد بود. نوشته ای زیبا، گمورا مثالی از ژانر ناپلی خاصی است که به آن مقاله-رمان می گویند.
8- نیمه شب در سیسیل (Midnight in Sicily) نوشته پتر راب در 2007 است.
من این کتاب را به عنوان راهنمای سفر پیشنهاد می کنم. روش راب توصیف شهر ها و چشم اندازهای سیسیل است. مهم ترین آنها پالرمو است. غارت با سی سال سر دستگی و رهبری مافیا، ساخت و ساز و زمین خواری بی نظیری که حتی با راهنمایی توریستی خشن و ناهنجار انجام شد.
9- برادران مافیا (Mafia Brotherhoods) نوشته جان دیکی در 2014 است.
دیکی تاریخ نگار، استاد داستان پردازی است که برای خواندن این 800 صفحه باید خیلی خوش شانس بود. صفحاتی که به سرعت ورق زده می شوند. آن یکی از معدود کتاب هایی است که من می شناسم که تلاش می کند برای نشان دادن تاریخ نه یک نفر. بلکه سه سازمان ایتالیائی جنایی را نشان می دهد: درانگتا، کامورا و مافیا
10- مافیا و ضد مافیا (Mafia and Antimafia) نوشته امبرتو سانتینو در سال 2015
در حالی که مافیا توجه عمومی را به خود جلب می کرد. ضد مافیا که سانتینو به ما می گوید که از قدیمی های مافیا است... سانتینو آماده است تا تمامی این توجهات را در این بزنگاه مناسب تاریخی از بین ببرد.
منبع: گاردین
