یکی از فیلمهای اقتباسی که این روزها موفقیتهای خوبی کسب کرده از روی رمان «من و ارل و دختر مرده» نوشته «جسی اندرو» است. به بهانه موفقیت این اثر اقتباسی منتقد روزنامه «مترو» ۸ اثر سینمایی اقتباسی از روی رمانهای مطرح را معرفی کرده است.
«اطلس ابر»
این رمان نوشته «دیوید میچل» که داستان آن از مناطق مستعمراتی اقیانوس آرام جنوبی تا بلژیک و کالیفرنیای قرن بیستم، تا آینده «سئول» و موضوع پساآخرالزمانی را روایت میکند، میتواند به یکی از غیرقابل برداشتترین آثار برای سینما توصیف شود. با وجود این توسط برادران «واچوفسکی» (سازنده ماتریکس) بسیار برجسته از کار درآمده است؛ تا جایی که میتوان بیش از نیمی از فیلم را باورنکردنی دانست.
«لباس غواصی و پروانه»
داستان این رمان از این قرار است که «ژان دومینیک باوبی» پس از رهایی از یک سکته مغزی، به بیماری انقباض عضلانی دچار میشود که به طور کامل او را زمینگیر میکند؛ در حالی که فقط میتواند پلک بزند. با وجود این او به کمک پرستاری این توانایی را در خودش تقویت میکند که بتواند با پلک زدن مفهوم فکر خود را منتقل کند. در اصل این کتاب داستان زندگی خود «دومینیک»، روزنامهنگار فرانسوی در مبارزه با معلولیت و ناتوانی است.
«آقای روباه شگفتانگیز»
این رمان سال ۱۹۷۰ «رولد دال» داستان یک روباه بسیار حیلهگر است که به طور دائم از مزرعهداری بدجنس دزدی میکند. فیلم سال ۲۰۰۹ «وس اندرسن» یک سینمایی انیمیشن بلند است که به جای شخصیتهای کارتونی کسانی چون «جورج کلونی» و «مریل استریپ» سخن میگویند.
«وفاداری بالا»
اقتباسهای سینمایی از روی رمانهای نویسنده انگلیسی «نیک هورنبای» بالا و پایین بسیار داشته است؛ «تب زمین» تنها هواداران تیم فوتبال «آرسنال» را راضی نگه داشت و «راه طولای سقوط» به طور غیرعادی ساده است. «درباره یک پسر» درهموبرهم اما جذاب است اما «وفاداری بالا» با موفقیت، نبوغ این نویسنده را به نمایش میگذارد.
«قلعه متحرک هاوول غرغرو»
«هایاو میازاکی»، کارگردان ژاپنی با وجود بازنشسته شدن، دوباره پا به عرصه هنر هفتم گذاشت تا از روی اثر پرآوازه «دایانا وین»، فیلمی انیمیشن بسازد. او خود را رها از منبع اصلی قرار داده بود به همین دلیل با پایانی خلاقانه آن را به پایان رساند تا جایی که «وین» گفته بود، «میازاکی» داستان من را از درون به بیرون نشان داده است.
«هرگز به من نگو برو»
اگر چه اقتباس سینمای از روی رمان سال ۲۰۰۵ «کازو ایشیگورو» آنقدر ریتم تندی دارد که نمیتواند رازهای آن را به خوبی حفظ کند اما، نگاه به داستان و انتخاب بازیگران انگلیسی در آن بسیار بجاست. مهمتر اینکه فیلم پایان داستان در رمان را بهخوبی حفظ میکند و این احساس را به شما میدهد که فیلم محکم به شکمتان مشت زده است.
«جاده»
رمان «کورمک مککارتی»، نویسنده برنده جایزه «پولیتزر» داستانی نگاهی است غمبار به ظرفیت امید داشتن در تاریکترین دوران. انتخاب شایسته بازیگران توسط کارگردان این اقتباس سینمایی، «جان هیلکات» تمامی درماندگی، قدرت و عشق در رمان را حفظ کرده است. هر چند نمی توان گفت در حالت احساسی میتوان به تماشای آن نشست.
«پسران فوقالعاده»
اقتباس سینمایی از این رمان با وجود بازیگران مطرحی چون «رابرت داوونی جونیور» و نیز موسیقی «باب دیلن»، برنده اسکار در جدول فروش موفقیتی نداشت هر چند خود این اثر نوشته «مایکل کابن» در سال ۲۰۰۰ یکی از عالیترین رمانهای بلند شناخته شد
افزودن دیدگاه جدید