احمد محمود نويسنده بزرگ ايراني است که بيشتر با شاهکارش يعني رمان «همسايه‌ها» شناخته مي‌شود. اين اثر در زمره آثار برجسته ادبيات معاصر ايران شمرده مي‌شود.
کتاب «غريبه‌ها و پسرک بومي» مجموعه‌اي از چند داستان کوتاه از احمد محمود است که توسط نشر معين منتشر شده است. در بخشي از کتاب مي‌خوانيم: «با غرش جرثقيل‌ها و هژده چرخه‌ها از تو رختخواب مي‌پريديم و تازه آفتاب زده بود که مي‌رفتيم و زير سايه ديوار مي‌نشتيم و نگاه مي‌کرديم که کارگران آبي‌پوش، با کاسکت‌هاي سفيد آهني که نور خورشيد را بازمي‌تافت، تو تله بست‌ها وول مي‌خوردند. آفتاب که پهن مي‌شد، خنکاي صبح را مي‌مکيد. حالا ديوار آجري شکري رنگي، رودخانه را از سرما بريده بود و زخم زرد رنگ ميدان نفتي پشت خانه‏‌هاي ما، سر باز کرده بود و دويده بود تو کوچه‌ها و دو رشته لوله قيراندود، مثل دو مار نر و ماده، از حاشيه انبوه نخل‌هاي دوردست خزيده بود و آمده بود تو ميدانگاهي و پايه‌هاي چوبي ماليده به نفت، مثل چوبه هاب دار، جا به جا تو خيابان بزرگ شهر کوچک ما نشسته بود و گازرک‌ها، روسيم‌ها مي لرزيدند...
و شب که پدرم از قهوه خانه برگشت. لب و لوچه اش آويزان بود و به خواج توفيق که ازش پرسيد «چه بود» گفت «ميخوان خونه هارو خراب کنن... ميگن برا اداره بازم زمين ميخوان...»