این کتاب شامل پنج فصل با عناوین «زندگی و آثار»، «طبقه‌بندی علوم: روش علمی»، «فلسفه اولی»، «طبیعیات» و «فلسفه عملی» است. «ارسطو» از آخرین نوشته‌های تیلور  نویسنده کتاب پرآوازه «افلاطون» است. تیلور در این کتاب کوچک، از یک سو، ارسطوی اصیل و خالص را با بیانی استوار و موجز معرفی می‌کند و از سوی دیگر وامداری بنیادی ارسطو به افلاطون و بلکه ناتوانی وی از خارج شدن از سیطره نظام افلاطونی را در مواردی مورد بررسی قرار می‌دهد.

آلفرد ادوارد تیلور (1945-1869) در انگلستان دیده به جهان گشود و در نیوکالج آکسفورد تحصیل کرد. او در دانشگاه‌های مختلف و در موضوعات گوناگون به مدت پنجاه سال (تا 1941) به تدریس پرداخت. در عین حال که مرجعیت او در فلسفه یونانی مورد اذعان همگان است، در مباحث جدید مربوط به اخلاق و ما‌بعد‌الطبیعه و فلسفه دین نیز صاحب‌نظر است. به عنوان ایده‌آلیست نوهگلی و سپس ایده‌آلیست تمام‌عیار در نیمه نخست قرن بیستم نقش انکارناپذیری در جهان انگلیسی‌زبان (که گرایش‌های ضد ایده‌آلیستی در آن رونق یافته بود) ایفا کرد. از جمله مزایای کتاب «ارسطو» تیلور این است که به قلم یک افلاطون‌شناس بزرگ نوشته شده است و بر همین اساس می‌توان داوری‌های او درباره نسبت میان افلاطون و ارسطو را ارزشمند دانست.