کتاب تاریخ عقاید سیاسی به‌صورت مختصر به تاریخ عقاید سیاسی، از دوران باستان تا دهه‌های پایانی قرن بیستم، پرداخته است. لحن کتاب ساده و روان است و فهم مطالب برای کسانی که در زمینه اندیشه سیاسی مطالعه زیادی نداشته‌اند چندان دشوار نیست. تکیهگاه این کتاب مسئله عدالت اجتماعی، قشربندی اجتماعی، مالکیت، طبقات و نابرابری است.
نویسنده بر این باور است كه كانون تاریخ عقاید سیاسی در تعداد محدودی از نوشته‌های سیاسی، همچون جمهوری افلاطون، سیاست ارسطو، شهر لاهوتی اگوستین و پرسترویكای گورباچف انعکاس یافته است. وی معتقد است هر یك از آنها تاثیر خاصی بر مناسبات، نظام‌ها و ساختارهای سیاسی داشتهاند. او عموما در این كتاب به آثاری پرداخته كه از محتوی نظری معینی برخوردار بوده است. عناوین برخی از فصل‌های كتاب چنین است: «یونان: افلاطون و ارسطو»، «ایدئولوژی دولت بزرگ»، «دولت لاهوتی و دولت زمینی»، «تجدید حیات سیاست»، «حكومت اشراف و تسلیمپذیری»، «نظریاتی پیرامون شورش‌های مردمی: مونتسر»، «دولت، فرد، و حقوق طبیعی»، «عصر روشنگری و روسو»، «كنسرواتیسم: هگل»، «لیبرالیسم: استورات میل و اسپنسر» و سوسیالیسم: ماركس و انگلس».
