کتاب حاضر مشتمل است بر 120 شعر از اشعار سعید بیابانکی می باشد.
این مجموعه در واقع گزیده ای است از شعرهای شاعر، در فاصله سال های 65 - 69 (رد پایی بر برف)، 69 - 75 (نیمی از خورشید)، 76 - 81 (نه ترنجی نه اناری) و تعدادی دیگر از شعرها در بخش هایی با عناوینی مانند غم های کوچک، دل شکسته کاشی (رباعیات)، ساعت پنج و تازه ها.
«خسرو احتشامی هونه گانی» تدوینگر این کتاب در معرفی سعید بیابانکی وی را یکی از "روشنایی های شهر غزل" خوانده و آورده است: آنچه از کوزه غزل سید می تراود احساس و عواطفی است که با شعر معاصر ایرانی از یک آبشخور نصیب برده است.
وی افزوده است: غزل بیابانکی مثل بهترینهای شعر امروز آگاهانه ابتکاری و صمیمانه است؛ پیچیده در تفکری نسبتاً ژرف و اندیشه ای گسترش یافته که ریشه در نگاه امروزین ادبیات دارد نگاهی که تا اعماق اشیا رسوخ می کند و می تواند چنانکه گوته می اندیشید و هگل نیز تائید می کرد اهمیت صورت را نشان دهد و کیفیات خاص مواد را به گونه هنر آشکار سازد.