نخستین دوره شعری پابلو نرودا (۱۹۷۳-۱۹۰۴) که با نگاه شاعری مدرن بر ادبیات اسپانو – امریکائی تاثیر خود را به جا می گذارد، به عنوان شاعری نئورمانتیک، با شعرهای غروبگاهی است که اولین بار در (۱۹۲۳) منتشر شد. از همین دوره است بیست شعر عاشقانه و یک ترانه نومیدی (۱۹۲۴) که مردم پسندترین و پرخواننده ترین کتاب اوست.