فرهنگ و شهرنشيني در شرق، هزاران سال قبل از مغرب زمين رواج يافت و موجب تقسيم كار شد و امكانات بيشتر، تخصص، رفاه و اوقات فراغت به همراه آورد و به همان نسبت كه انسان ها از غم«چه خورم صيف و چه پوشم شتا» رها مي شدند، استعدادهاي ناشناخته انساني كه تا قبل از آن مستتر بود ظاهر مي گرديد و مشكلات كوچك و بزرگي در برابر جامعه قرار مي داد.

مشكلات تهيه آذوقه، كمتر مي شد ولي مشكلات تقسيم كار و سوءاستفاده از امكانات و تمركز قدرت و انباشت دستاوردها و موضوع رفع نيازهاي مختلف مطرح مي گرديد