اثر حاضر، دربردارندة نمایشنامه‌ای با موضوع اجتماعی است. نویسنده‌ای، با فرض این‌که تئاتر مثل زندگی است، با نمایشنامة خود که دارای یک عبارت سه کلمه‌ای زشت است، نزد تهیه کننده‌ای می‌رود. تهیه کننده، مقام دولتی و مسئول تولیدات تئاتری است. او از مقام خود به عنوان کسی که باید تمام نمایشنامه‌ها را تصویب کند استفاده کرده و نویسنده را نه تنها وادار به حذف عبارت سه کلمه‌ای می‌کند، بلکه حق انتخاب او را برای خوردن نوشیدنی نیز می‌گیرد و نویسنده را دچار کابوسی وحشتناک و اجتناب‌ناپذیر می‌کند.