رمان «رود راوی» نوشته‌ی «ابوتراب خسروی» است. این رمان از سوی بنیاد هوشنگ گلشیری به عنوان بهترین رمان سال 1382 برگزیده شد. نویسنده می‌گوید: «معتقدم که ما در طول تاریخ‌مان همیشه با سه موضوع درگیر بودیم. سه موضوعی که با هم متصل‌اند و ارتباطی تنگاتنگ با هم دارند: قداست، فرقه‌گرایی و خرافه. این سه مفهوم تا همیشه، حتی قبل از اسلام نیز در تاریخ ما پُررنگ بوده‌اند. ما در همه فواصل تاریخی خود اسیر فرقه‌گرایی، قداست و خرافه بوده‌ایم و البته این قضیه دو روی یک سکه دارد. یک روی این سکه جستجویی بوده که جامعه برای رسیدن یه شرایط بهتر همیشه داشته است و از طرف دیگر آن روی سکه، سمت و سوی این تلاش بوده که همیشه به خرافه رسیده و بازدارنده بوده است.» در بخشی از داستان می‌خوانیم: «برایش عجیب بود که هنوز خود را یک مفتاحی مؤمن می‌دانستم. شرح دادم که مفتاحی مؤمنی‌ام که معاندان حربی دارالمفتاح را خوب می‌شناسد. می‌گفت انتظار یک مرتد را می‌کشیده. در ثانی اصول مفتاحیه تناقضی با حکمت متکلمان ندارد. اعتقاد داشت که این نص صریح حضرت مفتاح است با این تفضیل که کلام ماهیتی شبیه به شیپور دارد که می‌تواند در دست باطل قرار گیرد تا آن‌ها آن را وارونه به کار گیرند» کتاب حاضر را نشر «ثالث» منتشر کرده و در اختیار مخاطبان قرار داده است.