«نیوتن فیلسوف» پژوهشی است فلسفی در تاریخ فلسفه؛ که جنبه های تازه ای از آثار فلسفی این ریاضی دان و فیزیک دان را آشکار می کند.
«نیوتن فیلسوف» در سی سال اخیر، اولین پژوهش به زبان انگلیسی درباره ی اندیشه های فلسفی «نیوتن» است. «نیوتن» نه تنها در اوایل دهه ی هفتاد قرن هفدهم (۸۰-۱۶۷۰) تفسیرهای بسیاری در برابر فلسفه ی طبیعی «دکارتی» و فلسفه ی مکانیکی دوران خود تدوین کرد؛ بلکه موضوع های اصلی مباحث فلسفی قرن آینده (قرن هیجدهم) را به تنهایی چه برای موافقان، چه برای مخالفان خود تعیین کرد.
«آندرو جانیاک» استادیار بخش فلسفه ی دانشگاه «دوک» و ویراستار کتاب «نیوتن: نوشته های فلسفی» (۲۰۰۴)، حدود یک دهه قبل زیر نظر «مایکل فریدمن» سرگرم تألیف کتابی درباره ی فلسفه ی نظری «کانت» بود که «فریدمن» پیشنهاد کرد که به منظور آمادگی برای کار پژوهشی اش درباره ی مفهوم فضا نزد «کانت» به اتفاق هم نامه های «گوتفرید ویلهم لایب نیتس» و «ساموئل کلارک» را مطالعه کنند، در حین مطالعه ی نامه ها بود که در «آندرو جانیاک» شوقی برای دریافت اندیشههای «نیوتن»برانگیخته شد. «جانیاک» سرانجام پایان نامه اش را به سرپرستی «فریدمن» با عنوان «نیوتن گرایی کانت» نوشت. در این پایان نامه، فصل مربوط به «نیوتن»، نخستین کوشش «جانیاک» برای تحلیل نکاتی است که در کتاب «نیوتن فیلسوف» به بحث کشیده.
