از آن‌جا که رمان در روایتی واقعی و وهم‌آلود در نوسان است نمی‌توان خط داستانی سرراستی از آن بازگو کرد.
رمان با این جمله شروع می‌شود:«خیلی ساده، مهندس کامران خسروی در یک سانحهٔ رانندگی کشته می‌شود.»
 

این رمان به‌طور مشترک با رمان آبی‌تر از گناه، نوشتهٔ محمد حسینی برندهٔ بهترین رمان دورهٔ پنجم جایزهٔ هوشنگ گلشیری شد. در مراسم اهدای این جایزه عبدالله کوثری دلایل برنده شدن این جایزهٔ را از نظر داوران بنیاد هوشنگ گلشیری اعلام کرد:

«جسارت در کاویدن درون بی‌قرار انسانی از طبقهٔ متوسط شهری و پرده برداشتن از سیمای امروزی شهر

توفیق در ایجاد و حفظ کشش داستانی در بخش اعظم رمان

جستجوی تعریفی متفاوت از عشق و زندگی و بازی

خلق روایتی لغزان میان واقعیت و وهم

توفیق در شخصیت پردازی

زبان موجز و پیراسته و در خور روایت

گفتگوهای قوی»