کتاب «هنر فقير» نوشته‌ي «رابرت لاملي» است که «حسن افشار» آن را به فارسي برگردانده است. رابرت لاملي در اين کتاب مصور، گفت‌و‌شنودي درباره‌ي «هنر فقير» با هنرمندان داشته که ماحصل آن در اين کتاب به خوانندگان ارائه مي‌شود. اصطلاح هنر فقير را نخستين بار جرمانو جلانت در سال 1967 در وصف گروهي از هنرمندان ايتاليايي ساخت که با ساده‌ترين وسايل، آثار شاعرانه‌اي بر پايه‌ي وقايع زندگي روزمره خلق مي‌کردند. حرکت آنها واکنشي در برابر کاسب‌کاري در بازار هنر و چيرگي مينيماليسم آمريکايي و هنر پاپ بود و نشان از عطش شديدي به کشف مصالح تازه براي هنر داشت. ناگهان هنري توليد شد که با هر چيزي قابل توليد بود: موجودات زنده، محصولات زمين، مواد صنعتي، رطوبت، صدا، انرژي. هنر فقير پديده‌اي گروهي بود و جمع خارق‌العاده‌اي از استعدادهاي مستقل مانند آليگيرو بوئتي، يانيس کوئولونليس، ماريو مرتس، ماريسا مرتس، جوليو پائوليني، جوزپه پنونه و ميکلانجو پيستولتو را دربر مي‌گرفت. اين کتاب داراي فصل‌هاي «حرکت و نقد»، «مکان و فضا»، «مواد، انرژي و فرايند»، «زبان»، «هويت»،« نمايش» و« پس از هنر فقير» است.
اين کتاب را نشر «مرکز» منتشر کرده است.
