اين اثر با رويکرد تطبيقي در ادبيات معاصر عربي و فارسي نگاشته شده است، و به بررسي عوامل همسان نوزايي ادبي شعر دوره نهضت در جهان عرب و شعر دوره مشروطه در کشورمان مي‌پردازد. در اين کتاب پس از بررسي مضامين و رويکردهاي نو در شعر هر دو ملت و بيان همساني‌هاي آن‌ها، دگرگوني شکل و ساختار شعر اين دوره‌ها همراه با تبيين زمينه‌هاي پيدايش اين دگرگوني مورد بررسي قرار گرفته است. دلايل مهم اين دگرگوني‌ها را مي‌توان چنين برشمرد؛ رويکرد مردمي شعر اين دوره‌ها، تأثيرپذيري از شعر غربي، توجه به بيان انديشه‌ و احساسات و توجه به موسيقي دروني و ريتم و آهنگ شعر بيش از توجه به قواعد دستوري و عروضي. در فصل پاياني کتاب نيز سروده‌هايي از شاعران عرب و ايراني با مضامين نويني که زاده دگرگوني‌هاي اجتماعي ـ سياسي اين دوره‌هاي تاريخي بوده، بيان شده است.