کتاب حاضر مشتمل بر فشرده و گزیده‌ای از کتاب «فلسفه و ساحت سخن» نوشتة دکتر «غلامحسین ابراهیمی دینانی» است. نویسنده در این کتاب سعی کرده با گزینش مطالب کتاب مذکور، محورهای مرتبط با نظریة اختصاصی دکتر دینانی را در حوزة فلسفة زبان بررسی کند. «دکتر دینانی» در آن کتاب، در شرح آرای «صدرالمتألهین» و دیگر فلاسفة اسلامی و اروپایی، به نظریة جدیدی با عنوان «زیرساخت عقلانی زبان» دست یافته است. خلاصة این نظریه آن است که زبان، صرفاً شامل وضع الفاظ و قرارداد واژه‌ها نبوده، بلکه دارای نوعی زیرساخت و بنیان فطری است و بر پایة این زیرساخت است که آدمی می‌تواند جمله‌هایی بدیع پدید آورد. از مباحث مطرح در این کتاب مواردی چون: نقش و جایگاه زبان در هستی، تأثیر عقل و خردگرایی در پیدایش دستور و قواعد زبان، ریشة جریان‌های فکری و فلسفی در زبان‌شناسی و... بررسی شده است.