كتاب شامل گفت و گوهایی است با 17تن از مشهورترین كارگردان‌های تئاتر .این گفت و گوها در سال 1994، در جشن سالگرد شورای هنرهای شهر نمایش در منچستر انگلستان صورت گرفته است .
در این گفت و گوها، كارگردانان تئاتر با اشاره به روند شكل‌گیری و رشد تئاتر در سال‌های گذشته، مسائل ذیل را مطرح نموده‌اند : چند فرهنگی، برنامه آثار كلاسیك، گروه‌های تئاتر، اپرا، شكسپیر، فن‌آوری‌های نو، هنر بازیگری، طراحی، جشنواره‌های بین‌المللی، سیاست و زیبایی، تماشاگر، تئاتر و اجتماع .برخی از این افراد عبارت‌اند از : پیتر بروك، پیتر اشتاین، جورج لاولی، جاتیندرا ورما، پیتر سلرز، دكلان دانلان، رابرت لپاج و جاناتان میلر . در بخشی از كتاب آمده است" : شاید یكی از مهم‌ترین نظرها را "پیتر اشتاین " ابراز كرده باشد، او نظر خواننده را به سلسله مراتب گوناگون متون كلاسیك و در نتیجه تفاوت در روش‌هایی كه كارگردان‌ها می‌توانند در كار با متن و بازیگران داشته باشند، جلب می‌كند .نطر او این است كه ساختار سلسله مراتبی سازمان تئاتری و اجتماعی هر عصر در نحوه نوشتن و شكل‌گیری نمایش‌نامه منعكس می‌شود . طبق گفته او نمایش نوعی زندگی اجتماعی و خانوادگی است و نقش او به عنوان كارگردان طبق طبیعت نمایش‌نامه تغییر می‌كند ."
