بي‌ترديد، مطالعه نقش‌آفريني و مشارکت احزاب و جريان‌هاي سياسي در پديده انقلاب اسلامي - به‌ويژه بررسي و تحليل علل همراهي و همگامي آن‌ها با رهبري نهضت ـ گام مؤثري در شناخت و تحليل اين رخداد بزرگ است. در اين ميان جبهه ملي، به مثابه تشکلي جامع از احزاب و گروه‌هاي ملي اپوزيسيون، در فضاي عمومي و نسبتاً باز بعد از شهريور 1320، مهم‌ترين و بزرگ‌ترين جريان سياسي کشور بود که به عرصة مبارزات سياسي گام نهاد. اين جبهه به‌طور مشخص در چهار مقطع تاريخي به فعاليت پرداخت و در آستانة پيروزي انقلاب اسلامي، به‌دنبال فضاي باز سياسي سال 1356 شرايط مساعدي براي فعاليتش پديد آمد.
کتاب حاضر نگاهي به فرايند تحولات جبهة ملي از شهريور 1320 تا نخستين سال‌هاي پس از پيروزي انقلاب اسلامي دارد و طي آن مواضع اين جبهه و تعاملات آن با نهضت امام‌خميني که در نهايت به‌نوعي دودستگي و اختلاف‌نظر در ميان اين حزب منجر گرديد و در برخورد با حوادث بعد از پيروزي انقلاب، دچار اضمحلال شد، مورد بررسي قرار مي‌گيرد.