کاوشي در ماهيت و سرشت کمدي، از ديدگاهي متفاوت با روال رايج و پيرو سنت ارسطويي نقد، که پس از رد نظريه هاي روان‌شناختي - که کمدي را با خنده مربوط مي‌دانند - به بررسي آثار کميک در ادبيات، تئاتر و سينما مي‌پردازد. کمدي‌ها به دو مقوله عمده "آريستوفاني" و "شکسپيري" تقسيم مي‌شوند و رابطه کمدي با زمينه هاي نزديک به آن چون طنز و گروستک و پوچي بررسي مي‌شوند.