کتاب «ساختار و تاویل متن» نوشته‌ی «بابک احمدی» است. این کتاب دو هدف اصلی در پیش دارد. نخست معرفی سه آیین جدید نظریه‌ی ادبی یعنی ساختارگرایی، شالوده‌شکنی و هرمنوتیک است که در دهه ی گذشته زمینه و روش پژوهش در جستارهای هنری و به ویژه ادبی را تعیین کرده‌اند. هدف دوم اثبات این نکته است که سه آیین، جدا از تمایزها و ناهماهنگی‌ها‌ی بسیارشان، سرانجام به یکدیگر نزدیک شده‌اند.
در توضیح پشت جلد آمده است: «بخش نخست کتاب درباره‌ی تکامل تاریخی روش ساختاری پژوهش متون ادبی است. بحث با زبانشناسی سوسور و منطق پیرس آغاز می‌شود و ادامه آن به شرح نظریه‌های ادبی اندیشگرانی می‌رسد چون شکلو فسکی، یا کوبسن، باختین، موکارو فسکی، اسپیتزر، پروپ، یولس، برمون و گرماس. در بخش دوم اندیشه‌های بحث شده است که مهمترین نظریه‌پردازان ساختار‌گرا در سه دهه‌ی اخیر در زمینه بررسی متن ادبی ارائه کرده‌اند، متفکرانی چون لوی استروس، فوکو، بارت، ژنت، کریستوا و اکو. بخش بعدی به روش شالوده شکنی متن می‌پردازد که دریدا پایه گذاشته است . نقد این متفکر از "متافیزیک حضور" اندیشه‌های بلوم دمان و دیگر شالوده شکنان و نیز نظریه‌های ادبی فیلسوفان پسامدرنیست چون دلوز ولیوتار در این بخش آمده است. بخش آخر درباره ی تکامل تاریخی و مباحث اصلی آیین هرمنوتیک است. از روش تاویل متون مقدس تا آخرین آثار نظریه‌پردازان "مکتب دریافت متن". در این راه اندیشه‌های نیچه، فروید، هوسرل، هیدگر، گادمر، هرش، ریکور، آیزر و یاس درباره تاویل متن طرح شده است.»
کتاب حاضر را نشر «مرکز» منتشر کرده است.
