کتاب «تاریخ جهانگشای جوینی» اثر «علاءالدین عطاملک جوینی» است. در مورد این جوینی آمده است: «علاءالدین ابوالمنظر عطاملک بن بهاءالدین محمد جوینی (۶۸۱–۶۲۳ هـ ق) مورخ و ادیب ایرانی قرن هفتم قمری است. از آثار او جهانگشای جوینی و رساله‌ی تسلیةالاخوان است.» در قسمتی از کتاب آمده است: «در تاریخ چند هزار ساله ایران، دوره مغول شاید پر آشوب‌ترین و دگرگون کننده‌ترین روزگاری است که بر این سرزمین دیرین سال گذشته باشد. به گفته ابن اثیر، حمله مغول بزرگترین بلیه و دهشتناک‌ترین مصیبتی است که بر تمامی بشریت، بخصوص مسلمانان، و می‌توان گفت بر همه عالم از زمانی که خداوند آدم و حوا را خلق کرده است تاکنون وارد آمده است.
کتاب‌های تاریخی متعددی از این عصر پر حادثه به جای مانده که هر یک از دیدگاه ویژه‌ای زمان را روایت کرده است. در این میان آثار ارزشمند معتبر، تاریخ جهانگشای عطامک جوینی انصافا از جایگاه ویژه‌ای برخوردار است و به سخن ادوارد براون بی‌تردید بهترین و معتبرترین گزارش یکی از مهمترین رویدادهای تاریخ جهان یعنی ظهور و گسترش ناگهانی قدرت مغول در سده سیزدهم میلادی را در خود جای داده است.» کتاب حاضر را انتشارات «هرمس» به چاپ رسانده است.
