وقتي برنامه اين ميزگرد به من پيشنهاد شد، به نظرم بسيار جالب اما در عين حال بسيار سخت و دشوار رسيد. پس راه کوتاه‌تري را پيشنهاد مي‌کنم که عبارت است از بررسي نکاتي در زمينه فنون تاويل نزد مارکس، نيچه و فرويد.
در واقع در پس ين موضوع‌ها آرزويي نهفته است؛ مبني بر اينکه روزي بتوان مجموعه اي کلي، يعني نوعي دانشنامه از تمام فنون تاويل که از زمان دستور نويسان يوناني تا به امروز شناخته‌ايم، فراهم آورد. به نظر من، تا به امروز فصل‌هاي اندکي از اين مجموعه بزرگ نوشته شده است. به منزله مقدمه اي کلي بر طرح تاريخ فنون تاويل، مي‌توان گفت که زبان در فرهنگ‌هاي هند و اروپايي همواره دو نوع ظن پديد آورده است.