«اگر از روی شکل جمجمه انسان نئاندرتال قضاوت کنیم باید بگوییم که او نیز به داستان گوش می‌داده است. شنوندة اولیه آدمی بوده ژولیده مو،‌‌ که خسته و کوفته و پس از مبارزه با ماموت‌ها یا کرگدن‌های پشمالو در کنار آتش می‌نشسته و چرت‌زنان به داستان گوش می‌داده و تنها چیزی که او را بیدار نگاه می‌داشته انتظار داستان بوده است:«بعد چه خواهد شد؟» داستان‌سرا آرام آرام داستان را ادامه می‌داد و به پیش می‌رفت، و شنوندگان همین که به حدس درمی‌یافتند که چه خواهد شد و چه پیش خواهد آمد یا به خواب می‌رفتند یا او را می‌کشتند.»