در این کتاب رمان همزمان با پايان جنگ دوم جهاني و سقوط فاشيسم در آلمان و آزادي بشر از يوغ نظام هيتلري و درست هنگامي كه در بخشي از اروپا و امريكا از پاي درآمدن غول نازيسم را جشن گرفتند، در بخش ديگري از جهان غرب نوع جديدي از نظام سلطه رفته رفته ريشه هاي خود را در خاك مستحكم مي كرد: سوسياليسم تحت لواي روسيه كمونيستي با شعارهايي كه بر پيشاني نشان داس و چكش داشتند بر اروپاي شرقي سايه افكند و اندك اندك اين بخش از اروپا تحت قيموميت برادر بزرگ تر، اتحاد جماهير شوروي، بلوك شرق را به وجود آورد. در اين زمان اروپا با موج جديدي از مهاجران روبه رو شد كه اين بار از وحشت كمونيست ها شهر و ديار را ترك كرده و به آغوش ديگر كشورها پناه مي بردند. كنستان ويرژيل گئورگيو نويسنده رومانيايي در رمان «دومين شانس» تصويرگر اين برهه خطير از زندگي مردم اروپاي شرقي و به خصوص ميهن خود، روماني، است. رمان دومين شانس با هيچ كس سر سازش ندارد. تيغ تيز انتقاد ويرژيل گئورگيو به همان نسبت كه ددمنشي هاي نظام فاشيستي آلمان و متحدانش را به باد ناسزا مي گيرد، جنايات و خونريزي هاي حزب حاكم كمونيسم در روماني و شوروي را نيز كه با رنگ و لعاب برابري و مساوات و احقاق حق كارگران و كشاورزان به وقوع مي پيوندد، محكوم مي كند. نويسنده از اين هم فراتر مي رود و سخت به مناسبات مبتني بر سود و سرمايه كه بخش ديگري از جهان غرب يعني دنياي به اصطلاح آزاد سرمايه داري را شكل مي دهد، مي تازد.
