برتراند راسل فقید، فیلسوف ریاضی، یا ریاضیدان فلسفی که از رهروان اصیل این دانش و از بنیانگذاران دانش جدید ریاضی است، در این کتاب کوشش و تلاشی مبذول می دارد که ماهیت علم را بشناساند و مرز بین علم (science) و غیرعلم یا جهل علمی (nescience) را بنماید و نیز نشان دهد که علم مطلق و بی زمان در هستی چهاربعدی وجود ندارد و دقیق ترین صور شناخت آدمی در غیرعاطفی ترین دانش او نظیر فیزیک نیز از صبغه عاطفه او برکنار نیست و فقط یک تقریب پیشرونده و پویاست.