در باره کتاب:
اين کتاب شامل دو بخش اصلي نظريه و عمل است. در بخش نظريه، درباره مباني ژانر فانتاستيک/ وهمناک در حوزه‌هاي مختلف از جمله فلسفه، روانکاوي و البته ادبيات بحث مي‌شود. سپس کاربرد فانتاستيک در حوزه روانکاوي و در آثار ينتش، لاکان، سيکسوا و در مقاله‌ي «شگرف» بررسي و همچنين تعبير روانکاوانه فرويد از داستان «مرد شني» اثر هوفمان نيز ارزيابي مي‌شود. در پايان، به‌تفصيل رويکرد ساختاري وهمناک که تودوروف طرح کرده است، مورد بررسی قرار می‌گیرد و ژانر وهمناک به شگرف، شگفت و تمثيل و انواع فرعي‌تر تقسيم مي‌شود.
در بخش عمل، اصول فانتاستيک در گزيده‌ي آثار ادبيات فارسي را مورد تحلیل قرار می‌دهد. نخست از برخي حکايات باب‌هاي ششم تا دهم کتاب فرج بعد از شدت تحلیل به‌عمل می‌آید و در ادامه پيشنهاد داده مي‌شود در بررسي اين نوع داستان‌ها به‌جاي فانتاستيک، از واژه‌ي «کرامات» استفاده شود. پس از آن نویسنده، داستان‌هاي هفت‌پيکر نظامي، گزيده‌اي از قصه‌هاي هزار و يک شب و برخي از حکايات کتاب عجايب هند رامهرمزي را با توجه به رويکرد ساختاري تودوروف به فانتاستيک بررسي می‌کند. بخش دوم کتاب با تلقي داستان‌هاي سوره‌ي کهف به‌منزله نوعي ادبيات «عجيب» يا «معجزات» به پايان مي‌آيد.
