فلسفه‌های روانگردان را می‌توان جلد سومی برای دفاع از عقلانیت و دفاع از سیاست دانست. نویسنده در این کتاب، از منظر تحلیل عقلانی و تجربی، به موضوعاتی چون لذت، اخلاق، فرهنگ و هنر پرداخته است، و ضمن آن یک جریان فکری ـ سیاسیِ پر خطا و خطر را نیز نقد کرده است، که اقبال شورمندانه‌ی برخی به انواع ترفندواره‌های آن (که اسم‌های کثیر و مسمای واحد دارد) نگران‌کننده است؛ چون گرچه شور آرمانخواهانه‌ی آنان را یک‌چند تسکین می‌دهد، اما ماندن در مستیِ آن عبثناک است و خمار بعد از آن تعبناک.