زايش تراژدي از درون روح موسيقي نخستين کتاب نيچه و در واقع، خاستگاه عمده‌ي انديشه‌هاي وي در مواجهه با مسائل مهمي چون معناي زندگي، بدبيني، هنر و نهيليسم دوران مدرن است. از يک‌سو، ماده‌باوري علمي و از ميان رفتن حال‌وهواي ديونوسوسي انسان پسا ـ سقراطي و اهل علم مدرن را از «تسلاي متافيزيکي» بي‌بهره کرده است، تسلايي که مي‌توانست آرام دل او در گيرودار مواجهه با واقعيت ترسناک گذر زمان و مرگ ناگزير آدمي باشد؛ از ديگر سو، رنگ و رو باختن اسطوره‌ها و زندگي در جهاني يکسره تهي از همه‌ي آن‌چه درخشان و مسحورکننده است، انسان مدرن را به «انساني بدون اسطوره و هنر» بدل کرده است که هنرش تنها مي‌تواند نمايش کوتاه و تندگذر «مشاهير» باشد. نخستين کتاب نيچه که نوشته‌ي حاضر شرح و تفسيري دقيق بر آن است، حاصل نخستين تلاش وي براي يافتن چاره‌ي وضعيت چنين انسان مدرني از رهگذر نگريستن به سرشارترين مردمان همه‌ي دوران‌ها و معجون سحرانگيز آن‌هاست ـ يونانيان عصر آرکائيک و هنر شورانگيز و تسلابخش تراژدي.
