یکی از مشکلات دنیای مدرن این است که نظام سیاسی و اقتصادی حاکم بر آن، غیرقابل تغییر و ابدی به‌ نظر می‌رسد. در این میان، دلیل اصلی مرگِ امیدِ تغییر نظام و تقدیس واژه‌های «انقلاب»، «سقوط» و «تغییر» در دوران کنونی، آن‌ گونه که در میان مردم سده‌ نوزدهم و بیستم مشهود بود، شکست تئوری و نظریات کلاسیک درمورد انقلاب، و دیکتاتوری و نظام‌های ضدبشری حاصل از این ایده‌هاست به‌ گونه‌ای که امروزه بازگشت به آن واژه‌ها کاری عجیب و غیرمعمول و گاه نادرست تلقي مي‌شود. 
این کتاب تلاشی است در راستای ایجاد ظن و گمان نسبت به هر نظامی که خود را ابدی و بدون تغییر می‌پندارد؛ اما روشن است که ساختن این شک و گمان در مرحله اندیشه و دیدگاه فلسفی کار بسیار دشوار و عظیمی است و ما را به‌سوی مبانی دیگری از اندیشه خواهد برد که نمی‌توانیم از آن چشم‌پوشی کنیم.