کازوئو ايشيگورو معتقد است موراکامي در ادبيات ژاپن يکه و ممتاز است و آثار او رنگ سوررئاليستي توأم با مضحکه‏ اي عبث را دارد که ماليخوليا را در زندگي روزمرۀ طبقۀ متوسط مي ‏کاود. او مي ‏افزايد: «با اينحال وسوسه‏ اي درونمايه‏ يي نيز هست که به گذشتۀ دور برمي گردد، و آن هم فاني بودن زندگي است. و او اين موضوع را در حالي مي ‏پروراند که شخصيتهايش هنوز نسبتاً جوانند. برخي به ميانسالي رسيده‏ اند، اما درمي‏ يابند که نيروي جواني از دست رفته است، بي ‏آنکه ايشان خبردار شوند.»