عموم کتابهای نگاشته شده در قلمروی مدیریت راهبردی، راهبرد و مدیریت آن را مفاهیمی نمایان و آشکار معرفی می کنند و تکنیک های مشابهی را به عنوان اکسیری حیات بخش به خواننده ارائه می دهند. اما سؤال اساسی اینجاست که اگر مفاهیم مربوط به راهبرد، تا به این اندازه ساده و دست یافتنی هستند، چرا همه آن را به کار نمی گیرند و از مزایای فوق العاده آن بهره نمی برند؟ چرا مدیران راهبردی چنان دستمزدهای هنگفتی دریافت می کنند؟ و چرا اخذ تصمیم های راهبردی، این اندازه سخت و دشوار است؟