عموم کتابهای نگاشته شده در قلمروی مدیریت راهبردی، راهبرد و مدیریت آن را مفاهیمی نمایان و آشکار معرفی می کنند و تکنیک های مشابهی را به عنوان اکسیری حیات بخش به خواننده ارائه می دهند. اما سؤال اساسی اینجاست که اگر مفاهیم مربوط به راهبرد، تا به این اندازه ساده و دست یافتنی هستند، چرا همه آن را به کار نمی گیرند و از مزایای فوق العاده آن بهره نمی برند؟ چرا مدیران راهبردی چنان دستمزدهای هنگفتی دریافت می کنند؟ و چرا اخذ تصمیم های راهبردی، این اندازه سخت و دشوار است؟ پاسخ آن است که برخلاف آنچه در کتب آموزشی این حوزه مطرح می شود، هرگز اتفاق نظری در مورد مفهوم راهبرد و تکنیک های استفاده از آن وجود نداشته است. لذا این کتاب هرگز شما را با بیان وجود یک توافق کامل در مورد مباحث مدیریت راهبردی، راضی نمی سازد و به جای ارائه یک نگاه واحد، به بیان چهار رویکرد عمده در مورد شکل گیری راهبرد می پردازد. هر یک از این رویکردها، شواهد و استدلال های معتبر و بنیادینی را برای نظر خود بیان می کند. در بررسی این رویکردها با تناقضات فراوانی مواجه خواهیم شد که غالباً پیچیده اند، اما چاره ای نیست؛ به هر حال راهبرد، موضوعی پیچیده است.
