تحقیقات اخیر در حوزه بازار سرمایه، حاکی از آن است که علاقه محققان بیشتر به سمت آزمونهای کارایی بازار سرمایه، با توجه به اطلاعات حسابداری (مانند روشهای حسابداری و اقلام تعهدی)، تحلیلهای بنیادی و ارزشیابی مبتنی بر حسابداری و ارزشمداری گزارشگری مالی بوده است. شواهد محکمی که در رابطه با عدم کارایی بازار در ادبیات حسابداری و اقتصاد مالی ارائه شده، باعث تحریک انگیزه محققان حسابداری جهت تحقیق در زمینه تحلیل بنیادی، ارزشیابی و آزمونهای کارایی بازار شده است.
با توجه به اینکه حضور مجموعهای منسجم از تحقیقات برجسته حسابداری در برگزاری دورههای تحصیلات تکمیلی و بهویژه برای راهنمایی پایاننامهها مغتنم است، کتاب تحقیقات بازار سرمایه در حسابداری نوشته کاوه مهرانی و مجتبی شفیعپور و سلمان بیک بشرویه بر آن است که با ترجمه این مقاله با مروری که تحقیقات بازار سرمایه در حسابداری را مورد توجه قرار داده، به جهتگیری تحقیقات حسابداری در ایران یاری برساند.
در بخشی از این کتاب میخوانیم: «اینکه بازارهای سهام از نظر اطلاعاتی کارا باشند، بزرگترین مزیت برای سرمایهگذاران، مدیران، استانداردگذاران و سایر مشارکتکنندگان است. این مزیت از آنجا نشات میگیرد که قیمت سهام در بازار سرمایه موجب تخصیص ثروت میان شرکتها و افراد میشود. قیمت سهام، خود تحت تاثیر اطلاعات مالی است و همین دلیل باعث علاقه حسابداران، استـــانـــداردگذاران و... به مطالعات کارایی بازار میشود. کارایی بازار کاربردهای مهمی برای حرفه حسابداری دارد.
برای مثال، عایدی حاصل شده از تحلیل بنیادی، در یک بازار کارا کاهش یافته و از بین میرود. تغییر از یک روش حسابداری به روش دیگر بدون تاثیر بر جریان نقد، یا اثر علامت دهی یا پیامدهای انگیزشی در بازار کارا، بر قیمت سهام اثر ندارد»
