پس از معرفی منطق فازی در دهه هفتاد و کاربردهای موفقیت آمیز آن در طراحی سیستم های کنترلی، به کارگیری این نظریه در سایر زمینه ها همچون شبیه سازی، هوش مصنوعی، مدیریت، تحقیق در عملیات و... گسترش فراوان یافته است. در بسیاری از مسایل واقعی که به وسیله مدل های برنامه ریزی خطی فرموله می شوند ممکن است نوعی عدم قطعیت در برخی پارامتر های مدل موجود باشد و این ابهام می تواند از نوع احتمالی نباشد یا صریحا پارامتر های مدل با اعداد فازی بیان شود.