در دنیای قدیم، روابط بسیار شفاف بود؛ مدیران از قدرت مغز خود بهره می ‏گرفتند  و کارکنان از بازوهای‏ شان. به کارکنان، اصلاً فرصت تفکر داده نمی ‏شد: نظارت ‏ها شدید، شغل ‏ها ساده و تشویق و تنبیه ‏ها صریح و بدون پیچیدگی بود. همة اینها باعث شده‏ بود کار برای مدیران، آسان و برای کارکنان سخت و ناخوشایند باشد. در دنیای جدید، مدیران، قدرت مبتنی بر زور خود را از دست داده ‏اند. دورة دستورها و نظارت‏ های شدید پایان یافته است. تعهد، تشویق، ترغیب و تأثیرگذاری، مهارت‏ های جدیدی‏ هستند که مدیران باید آنها را به‏خوبی یاد بگیرند. این کتاب درباره چنین مهارت‌ هایی است.