یادداشت نویسنده: من تجربه 25 سال اخیر جهانی سازی را کاویده ام. حاصل این کاوش که اینک در 25 مقاله – نه لزوماً هر یک متعلق به یکسال منشر می شود. آن است آنچه که اتفاق می افتد به واقع جهانی سازی قتل عام اقتصادی است. حال بگذارید که نظریه پردازان کم مایه نه نولیبرال- نو محافظه کار هرچقدر می خواهند در وصف خوشبختی مردم ساکن سرزمین های مرکزی سرمایه داری یا پیشرفت های چند کشور نیمه پیرامونی سخن سرایی کنند….
جهانى‌سازى و تحولات اجتماعى
جهانى‌سازى و تحولات اجتماعى، تفکر متداول در خصوص اجتناب‌ناپذیرى جهانى‌سازى را مورد اعتراض قرار مى‌دهد. به جاى آن که جهانى‌سازى را به منزله «ایستگاه پایانى سرمایه‌دارى» ببیند، وقوع این پدیده رابه عنوان یک جریان گسسته و مغایر، مطرح مى‌سازد. این اثر، صلاحیت نظام را به عنوان کارگزارى پنهانى در ایجاد برنامه‌هاى نئولیبرالى بررسى مى‌کند و بحث نیروهاى بالقوه مخالف و جایگزین‌هاى جهانى‌سازى را پیش مى‌کشد.
مزیت کتاب حاضر آن است که هیأت‌هاى داورى بین‌المللىِ سهیم در آن، پرسش‌هایى را درباره جهانى‌سازى، از زوایاى مختلف مطرح مى‌سازند که منجر به ایجاد دیدگاهى تازه درباره این جنبش پرنفوذ مى‌گردد. جهانى‌سازى به‌جاى آن که تأثیر متقابلِ محدودِ عوامل اقتصادى در صحنه جهانى تلقى گردد به عنوان استراتژى‌هاى اجتماعى و اقتصادى قلمداد شده که به هزینه بخش‌هاى اجتماعى و انسجام اجتماعى، اولویت را به نیروى بازار داده است. موضوعات مورد نظر مقالات، نیروهاى کار؛ پیامدهاى جهانى‌سازى در هند، کره جنوبى، و تایلند؛ تعددگرایى ناحیه‌اى در نتیجه تکامل سرمایه‌دارى جهانى؛ و تأثیر متقابلِ احادیثِ دانش‌هاى غربى و غیرغربى را در برمى‌گیرد. این کتاب همچنین پیروان گرامشى[، قواعد فرضیه، فرهنگ‌گرایان، و شیوه‌هاى مارکسیستى براى جهانى‌سازى را مورد ملاحظه قرار داده است.
این اثر تفکربرانگیز، براى تمام آن‌هایى که به توسعه و جایگزین‌هاى بالقوه براى جهانى‌سازى علاقمندند، منبعى اساسى محسوب مى‌گردد و براى دانشجویان رشته سیاسى، اقتصاد سیاسى بین‌المللى، و مطالعات توسعه، ارزش ویژه‌اى دارد.
یوهانس دراگسبائک اشمیت عضو گروه تحقیقات در علوم اجتماعى و توسعه بین‌المللى است و ژاک هرش استاد مطالعات توسعه و روابط بین‌المللى، هم عضو مرکز تحقیقات توسعه و هم عضو روابط بین‌المللى دانشگاه آلبورگِ دانمارک مى‌باشد. آثار مشترک قبلى آنها عبارت است از تحولات اجتماعى در جنوب شرق آسیا و نتیجه «وجود حقیقى سوسیالیسم» در اروپاى شرقى
