این کتاب، اقتصاد کشاورزی ایران را در چارچوب تحولات سیاسی- اقتصادی داخلی و خارجی سال ‌های ۱۳۰۰ تا ۱۳۲۰ بررسی کرده است. از جنبه روشی، تاکید کتاب بر نظریه ‌های نوسازی دولت مدرن و نظام اقتصاد جهانی است. موضوعات مورد بحث هم عمدتا حول پرسش ‌هایی درباره این مسائل شکل گرفته است: جایگاه بخش کشاورزی در برنامه ‌های نوسازی دوره پهلوی اول؛ تاثیر اقدامات دولت در زمینه توسعه صنایع و انحصار تجارت خارجی و ثبت اسناد و املاک، اسکان عشایر و توسعه فعالیت ‌های راه ‌سازی بر بخش کشاورزی؛ تاثیر تحولات جهانی بر سیاست‌ گذاری‌ های اقتصادی. بررسی وضع کشاورزی ایران با بهره‌ گیری از نظریه ‌های دولت مدرن و پهنه جهانی، این کتاب را از پژوهش‌ های دیگر متمایز کرده است.