بحران مالی و اقتصادی سال‎های ۲۰۰۷ تا ۲۰۰۹ قابلیت تبدیل شدن به بحرانی فراگیر و همسنگ رکود بزرگ سال‎های ۱۹۲۹ تا ۱۹۳۳ را داشت؛ اما واکنش به‎موقع فدرال رزرو، وزارت خزانه‎داری و کنگره امریکا، و کمک و همکاری دیگر اقتصادهای بزرگ جهان و استفاده فدرال رزرو از ابزارهای پولی مانع گسترش بحران شد. پاره‌ای از سیاست‌های پولی که برای عبور از بحران اتخاذ شد، انتقاد اقتصاددانان را در پی داشت و بن برنانکی رئیس وقت فدرال رزرو به پیروی از سیاست قدیمی و خطرناک «پول‌پاشی» متهم شد. برنانکی در این کتاب، به انتقادها پاسخ داده و راز موفقیت برنامه‌ای را که دیگران نادرست می‌دانستند، توضیح می‌دهد.