پروژه شیلی در سال ۱۹۵۵ یعنی روزگار جنگ سرد آغاز شد. هدف این برنامه، آموزش اقتصاددانان شیلیایی در دانشگاه شیکاگو، سنگر مدافعان تفکرات سرمایه ‌داری و منزل آکادمیک میلتون فریدمن، بود. این فارغ ‌التحصیلان جوان قرار بود وقتی به شیلی برمی‌گردند اصول بازار آزاد را در زمانی‌که جنگ عقاید در آمریکای لاتین در جریان بود تبلیغ کنند. رقبای آن‌ ها در این جنگ‌ های عقیدتی اقتصاددانان چپ بودند که اعتقاد داشتند تنها راه شکست ‌دادن فقر و عقب‌ ماندگی، افزایش نقش دولت از طریق ملی ‌سازی، برنامه ‌ریزی، و اقدامات سوسیالیستی است. این کتاب علاوه بر شرح انتقادی آنچه در شیلی رخ داد، مفهوم نئولیبرالیسم را که این روزها در ایران به دشنام سیاسی تبدیل شده است بازخوانی می‌کند