شیوه املای فارسی از ابتدای کتابت خط فارسی با حروف الفبای کنونی تا امروز، تابع الگویی معیار نبوده است و دبیران، کاتبان و نسخه‌پردازان، بر اساس قواعد و اصول تعریف شده خاصی به کتابت نپرداخته‌اند و شاید حساسیت جامعه امروز در الزام به یک شیوه خاص وجود نداشته است و یا حداقل گزارش نشده است. طبیعت خط فارسی و قواعد حاکم بر نوشتار آن، اتفاق نظر بر شیوه نوشتاری واحد را تقریبا محال و غیرممکن کرده است. نگاهی به نسخه‌های خطی و چاپی از گذشته تاکنون، مؤید این امر است که در یک دوره خاص نیز کاتبان بر امر نگارش اتفاق‌نظر نداشته‌اند و حتی در جدانویسی و پیوسته‌نویسی پاره‌ای کلمات نیز مقید به یکدستی نبوده‌اند و تا حدی املای کلمات، تابع ذوق و سلیقه شخصی کاتبان بوده است. کتاب حاضر سعی دارد با ذکر مثال‌، اغلاط مصطلح و چگونگی درست‌نویسی آن‌ها را در عصر حاضر بیان کند.