در بخشی از کتاب می‌خوانیم:
بعد از اینکه تایلور در اوایل قرن بیستم برای اولین بار ایده‌های خود درباره مدیریت علمی را مطرح کرد، دیگر صاحب‌نظران در آمریکا، بریتانیا و دیگر کشورهای اروپای شمالی پا جای پای او گذاشتند. آنچه در نگاه همه آنان مشترک بود این اعتقاد بود که نژاد انگلوساکسون/نوردیک (که شامل مردم آمریکا هم می‌شد) در همه دنیا بهترین عملکرد را دارد. عجیب نیست که همه آنها به این نتیجه‌گیری رسیدند، زیرا همه آنها ریشه‌های فرهنگی یکسانی داشتند.
مفهوم احتیاطی مدیریت، امروزه مفهوم رایجی است. نظریه احتیاطی بیان می‌کند که هیچ روش بهینه منحصر به فردی برای مدیریت وجود ندارد و هر مدیر باید از تکنیک‌هایی که به بهترین شکل با موقعیت و آدم‌های دخیل در آن تناسب دارند بهره گیرد و باید بپذیرد که ممکن است روش‌هایی متفاوت با روش انتخابی او برای دستیابی به اهداف وجود داشته باشند. این مسئله بستگی به سازمان، افراد و فرهنگی دارد که آن مدیر در آن کار می‌کند.