حکومت در میانِ کشورهای عربیِ خلیج فارس، شکل‏هایی گونه‏ گون دارد ولی «شیخ» و شیخوخیت، کماکان نماد حکومت‏ ورزی است. شیخ فرمانروای برخاسته از قبیله و ایل و طایفه و خاندان است. بنابراین، حکومت‏ های دودمانی، سیاست را در انحصار خود گرفته‏ اند و سیاست‏ ورزی را به امری انحصاری تبدیل کرده ‏اند. اما چند گاهی است عناصرِ اربعه عربی در حوزه خلیج فارس، یعنی «شیخ و شتر و شمشیر و شیر نفت» بی‌ ثبات شده‌اند و کشش‌های مدرنیته، آنان را به ورطه دگرگونی افکنده است. این کتاب، شرحی است بر آهنگ و جهت دگرگونی در منطقه‌ ای که سامانش با جنگ و انقلاب گره خورده و جوهر منازعات آن اقتصاد سیاسی است.